Een miskraam is het verlies van een niet-levensvatbare vrucht in de eerste 16 weken van de zwangerschap. Het belangrijkste symptoom van een (dreigende) miskraam is ruim vaginaal bloedverlies, vaak in combinatie met buikpijn. Veel vrouwen verliezen in de eerste periode van de zwangerschap wat bloed. Gelukkig eindigt dit niet altijd in een miskraam.
Zo’n 10% van de zwangerschappen eindigt uiteindelijk in een miskraam.
Over het algemeen is het bloedverlies bij een miskraam in de eerste week hevig: twee maandverbanden per dag doordrenkt met bloed. Het bloedverlies gaat vaak gepaard met bloedstolsels: donkerrode kleur en gladde vorm. Vaak treedt samen met bloedverlies ook buikpijn op en deze is meestal het heftigst op de derde dag van het bloedverlies. De pijn kan uitstralen tot in de rug of bovenbenen en kan op weeën lijken. Na 8 dagen verminderen beiden meestal sterk.
Meestal wordt een miskraam veroorzaakt door een fout die optreedt bij de bevruchting. Dit veroorzaakt een ernstige chromosoomafwijking in de vrucht, waardoor de vrucht niet levensvatbaar is. Chromosomen zijn onmisbaar bij de ontwikkeling van een vrucht naar een kind. Bij een ernstige chromosoomafwijking is een goede ontwikkeling dus onmogelijk. De vrucht wordt niet goed aangelegd en de natuur vindt als het ware een logische oplossing: het groeit niet verder en het lichaam stoot het af. In de regel gaat het hier niet om erfelijke afwijkingen, zodat er geen gevolgen zijn voor een volgende zwangerschap.
Er zijn verschillende methodes om het vruchtje uit de baarmoeder te verwijderen. De meest voorkomende manieren zijn:
Meestal verloopt een miskraam spontaan, zonder complicaties en zonder dat ingrijpen medisch gezien echt nodig is. Afwachten is veilig en door het natuurlijk verloop de eerste week af te wachten kan 40% van de curettages worden voorkomen.
Een miskraam is een verdrietige gebeurtenis. Ook al is de zwangerschap nog pril, vaak zijn de plannen voor de toekomst al uitgestippeld. De diagnose miskraam kan dan ook een behoorlijke impact hebben.
Praat erover met mensen die dichtbij je staan en neem contact op met je verloskundige wanneer je vragen of klachten hebt of gewoon even je verhaal kwijt wil.